Odkąd pamiętam w życiu towarzyszą mi koty. Niektórzy nazywają mnie kociarą, bliscy zarzucają upominkami tematycznie związanymi z kotami (niezliczona ilość figurek, kolczyków). Koty mnie fascynują. To najbardziej tajemnicze zwierzęta, uparci indywidualiści, a czasem wrażliwe pieszczochy.
Kilka lat temu przeczytałam książkę Doris Lessing. Nosi tytuł O kotach i egzemplarz znajduje się w mojej prywatnej biblioteczce. Ze względu na nową przyjaźń z odziedziczoną kocicą postanowiłam sobie odświeżyć treść książki.
Lessing opowiada o swoim życiu z kotami. Opowieść rozpoczyna od dzieciństwa w Afryce. Otaczały ją koty - domowe i dzikie. Jednak obowiązki wobec kotów spełniała matka. Lessing dopiero w Anglii bierze pod opiekę koty i dopiero wtedy musi mierzyć się z dobrymi i złymi stronami posiadania zwierząt. Noblistka opowiada o kocim życiu z niezwykłą spostrzegawczością.
Co fascynującego jest w życiu kotów?
W książce czytelnik spotyka różnych kocich bohaterów. Tych, którzy zaglądają do domu autorki oraz domowników. I każdy jest inny - jak ludzie, tak koty mają nie tylko różne temperamenty, ale i inteligencję. Różność kocich charakterów daje Lessing możliwość stworzenia ciekawych i zabawnych historii o kocich sympatiach i antypatiach. Bohaterowie Lessing mają cechy ludzkie, doświadczają miłości, przyjaźni, nienawiści. Odczuwają radość, ale i cierpią - zazwyczaj przez człowieka.
Zachwyt kocią naturą - naturą, której całej postaci człowiek nigdy nie będzie w stanie odgadnąć - wygląda z niemal każdej strony opowieści Lessing. I pomimo przekonania o niemożności porozumienia totalnego człowieka i kota, podejmowane przez autorkę próby są piękną i momentami wzruszającą opowieścią.
Warto sięgnąć po książkę Lessing, choćby po to, aby uświadomić sobie, że do wielu kocich radości, jak i dramatów przyczynia się człowiek. A kociarze odnajdą w opowieściach noblistki sobie znane historie z kociego życia.
Doris Lessing, O kotach, przeł. Anna Bańkowska, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2008.
